نقل است شب هنگامی شیخ قصد خواب نمود، پس بر حجره خویش بشد و سر بر بالین نهاد لکن پشّه ای مادر به خطا بر شیخ مزاحمت ایجاد می نمود تا آنجا که شیخ به ستوه آمده نامه ای اینچنین نبشته کرد:

"ای پشه ی عزیز، تو چرا نمیمیری؟؟ چرا این قرص ِ آبی پدسّگ توی دسگا رویت اثری نگذارد؟ چرا اینقدر لامصبی؟"

سپس نامه را امضا نموده و در کنار تخت و در محل عبور و مرور آن ملعون قرار داد.

چون شیخ صبح شیخ بیدار گشتند ملاحظه نمودند که آن پشه با خطی ریز و قرمز همی نوشتستی

گنده بک ِ عزیز، دسگا رو بزن تو پیریز، اینقدرم تو خواب نگوز حالم بهم خورد، لامصب هم خودتی.

امضا: خوشگل شب

شیخ چون این نامه بخواند نعره ها زد و گریه ها نمود و چندین تن از مریدان را به باد کتک گرفت و آنها را سیاه نمود.

"شیخعلی الدین"